منتخباتى از آثار حضرت بهاءالله - يا معشر البشر تمسّكوا بالحبل المتين إنّه ينفعكم في الأرض من لدى الله رب العالمين
یا معشر البشر تمسّکوا بالحبل المتین إنّه ینفعکم فی الأرض من لدی الله ربّ العالمین خذوا العدل و الإنصاف و دعوا ما أمرکم به کلّ جاهل بعید الّذین زیّنوا رؤوسهم بالعمائم و افَتوا علی الّذی به ظهر کلّ امر حکیم باسمی رفعت مقاماتهم بین العباد و إذا أظهرتُ نفسی افتوا عَلَيَّ بظلم مبین کذلک نطق القلم بالحقّ و القوم من الغافلین
إنّ الّذی تمسّک بالعدل إنّه لا یتجاوز حدود الاعتدال فی أمر من الأمور و یکون علی بصیرة من لدی البصیر إنّ التّمدّن الّذی یذکره علمآء مِصر الصّنایع و الفضل لو یتجاوز حدّ الاعتدال لتراه نقمة علی النّاس کذلک یخبرکم الخبیر إنّه یصیر مبدأ الفساد فی تجاوزه کما کان مبدأ الاصلاح فی اعتداله تفکّروا یا قوم و لا تکونوا من الهائمین سوف تحترق المدن من ناره و ینطق لسان العظمة الملک للّه العزیز الحمید
و کذلک فانظر فی کلّ شیء من الأشیآء ثمّ اشکر ربّک بما ذکرک فی هذا اللّوح البدیع الحمد للّه مالک العرش العظیم
اگر نفسی فی‌الحقیقه در آنچه از قلم اعلی نازل شده تفکّر نماید و حلاوت آن را بیابد البتّه از مشیّت و ارادهٴ خود فارغ و آزاد گردد و بارادة الله حرکت نماید طوبی از برای نفسی که باین مقام فائز شد و از این فضل اعظم محروم نماند
امروز نه خائف مستور محبوبست و نه ظاهر مشهور باید بحکمت عامل باشند و بخدمت امر مشغول
بر کل لازمست در احوال این مظلوم تفکّر نمایند از اوّل امر تا حین مابین احبّا و اعدا ظاهر بوده و هستیم و در احیانی که از کلّ جهات بلایا و رزایا احاطه نموده بود اهل ارض را بکمال اقتدار بافق اعلی دعوت نمودیم قلم اعلی دوست نداشته و ندارد در این مقام مصائب خود را ذکر نماید چه که البتّه مقرّبین و موحّدین و مخلصین را احزان اخذ کند انّه لهو النّاطق السّامع العلیم در اکثر ایّام بین ایادی اعدا بودیم و حال مابین حیّات ساکنیم
این اراضی مقدّسه در جمیع کتب الهی موصوف و مذکور و اکثر انبیا و مرسلین از این اراضی ظاهر شده‌اند اینست آن بیدائی که جمیع رسل به لبّیک اللّهمّ لبّیک ناطق بودند و وعدهٴ ظهور الله در این اراضی بوده اینست وادی قضا و ارض بیضا و بقعهٴ نورا در کتب قبل جمیع آنچه الیوم ظاهر مذکور است ولکن اهل آن در جمیع کتب الهی غیر مقبول بشأنی که در بعضی از مقامات باولاد افاعی ذکر شده‌اند و حال این مظلوم ما بین اولاد افاعی بأعلی النّدآء ندا مینماید و کل را بغایة قصوی و ذروهٴ علیا و أُفق أعلی می خواند طوبی لمن سمع ما نطق به اللّسان فی ملکوت البیان و ویل لکلّ غافل بعید...