یا معشر العلمآء اتّقوا الله ثمّ انصفوا في أمر هذا الأُمّيّ الّذي شهدت له کتب الله المهیمن القیّوم...
بترسید از خداوند یکتا این مظلوم با شما و امثال شما معاشر نبوده و کتب شما را ندیده و در مجلس تدریس وارد نشده شهادت میدهد بآنچه گفته شد کلاه او و زلف او و لباس او آخر انصاف کجا رفته هیکل عدل در چه مکان آرمیده چشم بگشائید و بدیدهٴ بصیرت نظر نمائید و تفکّر کنید شاید از انوار آفتاب بیان محروم نمانید و از امواج بحر عرفان ممنوع نشوید بعضی از امرا و آحاد ناس اعتراض نمودهاند که این مظلوم از علما و سادات نبوده بگو ای اهل انصاف اگر فیالجمله تفکّر نمائید صدهزار بار این مقام را اعظم شمرید و اکبر دانید قد أظهر الله أمره من بیت ما کان فیه ما عند العلمآء و الفقهآء و العرفآء و الأدبآء نسمة الله او را بیدار نمود و بندا امر فرمود فلمّا انتبه قام و نادی الکلّ الی الله ربّ العالمین این بیان نظر بضعف اهل امکان است والّا امرش مقدّس از اذکار و منزّه از افکار یشهد بذلک من عنده أُمّ الکتاب