الواح فرامين تبليغى، دوره دوم (لوح اوّل) – مكاتيب حضرت عبدالبهاء، جلد۳، صفحه ۳ – ٦۳
الواح فرامين تبليغى، دوره دوم (لوح اوّل) – مكاتيب حضرت عبدالبهاء، جلد۳، صفحه ۳ – ٦۳
لوح اوّل که بافتخار احبّاء و اماء رحمن ٩ ايالات شمال شرقی ايالات متّحده صبح روز جمعه ٢ فبراير سنه ١٩١٧در بالاخانه اسمعيل آغا در بيت مبارک حيفا از فم ميثاق صادر گشت.
احبّا و امآء رحمن در ٩ ايالات شمال شرقی ايالات متّحده مين، ماساجوست، نيوهامشار، رودايلند، کن نکتيکت، ورمنت، پنسيلوانيا، نيوجرزی نيويورک، عليهم و عليهنّ التّحيّة و الثّناء.
﴿ هو اللّه ﴾
ای دوستان حقيقی جميع اقاليم در نزد حقّ اقليم واحد است و جميع مدائن و قری يکسان و متساوی هيچيک بر ديگری امتياز ندارد کلّ مزارع الهيست و منشأ نفوس انسانی ولی بايمان و ايقان و سبقت بر ديگران مکين مکان را مشرّف نمايد بعضی از بلاد مستثنی گردند و بشرف مزيّت بیمنتهی فائز شوند مثلاً بعضی از اقاليم اوروپا و امريکا بلطافت هوا و عذوبت ماء و حلاوت کوه و دشت و صحرا مستثنی و در نهايت امتياز با وجود اين فلسطين شرف جميع اقاليم گشت زيرا جميع مظاهر مقدّسه الهيّه از يوم حضرت ابراهيم تا ظهور ﴿خَاتَمَ النَّبِيِّينَ﴾ يا در اين اقليم متوطّن يا مهاجر و مسافر بودند و همچنين يثرب و بطحا بشرف بیمنتهی فائز نور نبوّت در آنجا تابيد لهذا فلسطين و حجاز از جميع اقاليم ممتاز گشت حال نيز قطعه امريک در نزد حقّ ميدان اشراق انوار است و کشور ظهور اسرار و منشاء ابرار و مجمع احرار جميع مبارک است ولی ايالات تسعه چون در ايمان و ايقان سبقت گرفتند لهذا از اين سبقت امتياز يافتند بايد که قدر اين نعمت را بدانند که بچنين موهبتی سرافراز گشتند و بشکرانه اين موهبت کبری قيام بر نشر نفحات اللّه نمايند تا آيه مبارکه ﴿اللّهُ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَوةٍ فِيْهَا مِصْبَاحٌ المِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوکَبٌ دُرِّیٌّ يُوْقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَکَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرقِيَّةٍ وَلَا غَربِيَّةٍ يَکَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُورٌ عَلَی نُورٍ﴾ تحقّق يابد ميفرمايد عالم طبيعت عالم ظلمات است زيرا منشأ هزار گونه فساد است بلکه ظلمت اندر ظلمت است نورانيّت عالم طبيعت باشراق شمس حقيقت است فيض هدايت مانند شمع است که در زجاجه علم و حکمت روشن است و آن زجاجه علم و حکمت در مشکاة قلب انسانيست دهن آنسراج نورانی از اثمار شجره مبارکه است و بدرجه‌ئی آن دهن لطيف است که بی آتش بر افروزد قوّت نور و صفوت زجاج و لطافت مشکاة چون جمع گردد نور علی نور شود.
باری در اين نه ايالات مبارکه عبدالبهاء سير و حرکت نمود و بيان حکمت کتب آسمانی کرد و نشر نفحات نمود در اکثری تأسيس بنيان الهی کرد و باب تبليغ بگشود و در آن مزرعه‌ها تخم پاکی افشاند و کشت مبارکی کرد حال احبّاء الهی و امآء رحمن بايد آن کشت را آبياری کنند و بکمال قوّت بتربيت آن کشت پردازند تا بنهايت قوّت نشو و نما کند و فيض و برکت حاصل شود و خرمنهای بسيار عظيم بوجود آيد ملکوت اللّه مانند دهقانيست که بخاک پاکی بگذرد و بذر آسمانی بيفشاند و سحاب رحمت يزدانی ببارد و حرارت شمس حقيقت بتابد حال جميع اين مواهب در اين ايالات تسعه واقع و حاضر و موجود دهقان الهی بآن خاک پاک مقدّس مرور نمود و تخمی پاک از تعاليم ربّانی در آن کشتزار افشاند باران فيوضات الهی بباريد و حرارت شمس حقيقت يعنی تأييدات رحمانی بتابيد حال آبياری ميخواهد اميدم چنانست که آن نفوس مبارکه هر يک آبيار بی مثيل و نظير گردد و شرق و غرب امريکا بهشت برين شود تا ملأ اعلی بتحسين فرياد طوبی لکم ثمّ طوبی لکم برآرد. و عليکم و عليکنّ التّحيّة و الثّناء.
اين مناجاترا هر يک روز يکمرتبه تلاوت کند پروردگار مهربانا شکر ترا شاهراه هدايت بنمودی و ابواب ملکوت بگشودی و بواسطه شمس حقيقت تجلّی فرمودی کوران بينا نمودی و کران شنوا کردی مردگان زنده فرمودی و فقيران اغنيا کردی گمراهان را راه بنمودی و تشنگانرا بچشمه هدايت دلالت کردی ماهيان لب تشنه را بدريای حقيقت رساندی و مرغان آواره را بگلشن عنايت دعوت فرمودی پروردگارا جمعی هستيم بندگان تو و فقيران تو دور افتادهايم مشتاقان تو تشنه چشمه توئيم و دردمند درمان توئيم در ره تو قدم نهاديم و مقصد و آرزوئی جز نشر نفحات تو نداريم تا نفوس فرياد اهْدِنَا الصِّرَاطَ المُسْتَقِيمَ برآرند و ديده بمشاهده انوار روشن نمايند از ظلمات جهالت برهند و طائف حول سراج هدايت گردند بینصيبان نصيب برند و محرومان محرم راز شوند پروردگارا بعين عنايت نظر نما تأييدی آسمانی فرما نفثات روح القدس مبذول دار تا بخدمت موفّق گرديم و مانند ستارههای روشن در اين اقاليم بنور هدايت بدرخشيم. توئی مقتدر و توانا و توئی عالم و بينا. (عبدالبهاء عبّاس)