احبّاء و اماء رحمن در ايالات کانادا، نيوفوندلند

الواح فرامين تبليغى، دوره دوم (لوح پنجم) – مكاتيب حضرت عبدالبهاء، جلد۳، صفحه ۳ – ٦۳

لوح پنجم که بافتخار احبّاء و اماء رحمن ايالات کانادا صبح چهار شنبه ٢١ فبراير سنه ١٩١٧ در اطاق جمال مبارک در بيت مبارک عکّا از فم مرکز ميثاق صادر گشت.

احبّاء و اماء رحمن در ايالات کانادا، نيوفوندلند، پرنس ادوارد ايلند، نووا اسکوشيا، نيو برنزويک، کوبک، ساسکاجوان، مانی توبا، انتاريو، البرتا، بريتيش کلمبيا، يوکان، ماکنزی، کيواتين، يونگاوا، جزائر فرانکلين و گرين لند عليهم و عليهنّ التّحيّة و الثّناء.

﴿ هو اللّه ﴾

ياران مهربانا و امآء رحمانا، لن تری فی خلق الرحمن من تفاوت در قرآن عظيم ميفرمايد که در مخلوقات الهيّه تفاوتی نيست و از اين مستفاد ميشود که حتّی در اقاليم نيز تفاوتی نه ولی اقليم کانادا مستقبلش بسيار عظيم است و حوادثش بی‌نهايت جليل مشمول نظر عنايت الهيّه خواهد گشت و مظهر الطاف سبحانيّه خواهد شد زيرا عبدالبهاء در سير و سياحت بآنديار نهايت سرور در آن اقليم يافت بسياری از نفوس تحذير از سفر بمنتريال نمودند که اهل آن اقليم اغلب کاتوليک و در نهايت تعصّب مذهبی و مستغرق در تقاليد هستند ابداً قوّه استماع نداء ملکوت اللّه ندارند و پرده تعصّب چنان چشمها را فرا گرفته که از مشاهده آيات کبری محرومند و تقاليد چنان در قلوب تمکّن يافته که اثری از حقيقت نگذاشته اگر شمس حقيقت بتمام قوّت در آن اقليم بدرخشد ابرهای تاريک تقليد چنان افق را احاطه نموده که مشاهده انوار مستحيل و ممتنع است ولی اين روايات در عزم عبدالبهاء فتوری نياورد توکّل بحقّ نموده توجّه بمنتريال کرد چون بآنشهر رسيد ملاحظه شد که ابواب مفتوح و قلوب در نهايت استعداد و قوّه معنويّه ملکوت الهی هر حائل و مانعی را از ميان برده در مجامع و کنائس آنديار بنهايت سرور نداء بملکوت اللّه نمود و تخمی افشاند که يد قدرت الهی آبياری خواهد کرد البتّه آن تخم سبز و خرّم خواهد شد و خرمنهای عظيمه تشکيل خواهد داد در ترويج تعاليم الهيّه هيچ منازع و مجادلی نيافت احبّائيکه در آنشهر بودند در نهايت روحانيّت و غاية انجذاب بنفحات اللّه و بهمّت امة اللّه مسس مکسول جمعی از ابناء و بنات ملکوت در آن اقليم مجتمع و محشور و روز بروز غليان در ازدياد بود مدّت اقامت چند روزی بود ولی نتائجش در مستقبل موفور دهقانی چون بخاک رسد در اندک زمانی کشت عظمی نمايد لهذا اميدوارم که در آينده منتريال چنان بفوران آيد که آوازه ملکوت از آن اقليم جهانگير گردد و نفثات روح القدس از آن مرکز بشرق و غرب امريک رسد.

ای احبّای الهی، نظر بقلّت خويش و کثرت اقوام ننمائيد پنج دانه گندم سبب برکت آسمانی گردد و هزار خروار زوان هيچ ثمر و اثری ندهد يک شجر پر ثمر سبب حيات جمعی شود و هزار جنگل اشجار بیثمر نتيجه ندارد ريگ هامون بسيار ولی لئالی کم بدست آيد يک لؤلؤ بهتر از هزار صحرای ريگ علی الخصوص که اين لؤلؤ مظهر برکت الهی است عنقريب هزاران لئالی از آن بوجود آيد آن لؤلؤ بهر ريگی همدم گردد آنرا لؤلؤ نمايد لهذا دوباره نگاشته ميشود که مستقبل کانادا بسيار عظيم است چه از حيثيّت ملک و چه از حيثيّت ملکوت مدنيّت و آزادی روز بروز تزايد خواهد نمود همچنين سحاب ملکوتی تخم هدايتی که در آنجا کشته شده آبياری کند پس آرام نگيريد راحت مطلبيد بلذائذ اينجهان فانی آلوده مشويد از هر قيدی آزاد گرديد بجان و دل بکوشيد که در ملکوت الهی تمکّن تامّ يابيد کنز آسمانی بدست آريد روز بروز روشنتر شويد و در درگاه احديّت مقرّب‌تر گرديد مظهر فيوضات الهی شويد و مطلع انوار نامتناهی اگر ممکن است مبلّغين بسائر ولايات کانادا ارسال داريد و همچنين بگرين لند و بلاد اسکيموها مبلّغين بفرستيد اين نفوس مبلّغين بايد اين ثياب قديم را بکلّی بيفکنند و قميص جديدی پوشند چنانچه حضرت مسيح ميفرمايد تولّد ثانی يابند يعنی همچنانکه در دفعه اولی از رحم مادر تولّد يافتند ايندفعه از عالم طبيعت تولّد يابند همچنانکه از عالم رحم بيخبر ماندند از عالم طبيعت نيز بيخبر گردند بماء حيات و نار محبّت اللّه و روح القدس تعميد گردند بجزئی طعامی قناعت کنند و از مائده آسمانی تناول نمايند از هوی و هوس بکلّی فراغت يابند ممتلأ از روح گردند بنفس پاک سنگ را لعل بدخشان نمايند و خزف را صدف کنند و مانند ابر بهاری خاک سياه را گلشن و گلزار نمايند کور را بينا کنند کر را شنوا نمايند مرده را زنده کنند و افسرده را روشن و درخشنده نمايند و عليکم و عليکنّ التّحيّة و الثّناء.

اللّهمَّ يا إلهي هؤلاءِ عبادٌ انجذبوا بنفحاتِ رحمانيّتِك واشتعلوا بالنّارِ الموقدةِ في شجرةِ فردانيّتِكَ، وقرّت أعينُهُم بمشاهدةِ لمعاتِ النّور في طور أحديّتِكَ، ربِّ أطلقْ لسانَهم بذكرِكَ بينَ بريّتِكَ وأَنطقْهُمْ بالثّناءِ عليكَ بفضلِكَ وعنايتِكَ وأيّدْهُمْ بجنودٍ منْ ملائكتِكَ واشدُدْ أُزورَهم على خدمتِكَ واجعلهُم آياتِ الهُدى بينَ خلقِك إنَّكَ أنتَ المقتدرُ المتعالي الغفورُ الرَّحيم.

ناشرين نفحات اللّه هر روز صبحی اين مناجات را تلاوت نمايند

إِلهِي إِلهِي تَرَى هَذا الضَّعِيفَ يتَمنَّى القُوَّةَ المَلَكُوتِيَّةِ وَهذا الفَقِيرَ يَتَرَجَّى كُنُوزَكَ السَّماوِيَّةِ، وَهذا الظَّمْآنَ يَشْتَاقُ مَعِينَ الحَياةِ الأَبَدِيَّةِ، وَهذا العَلِيلَ يَرْجُو شِفَاءَ الغَلِيلَ بِرَحْمَتِكَ الوَاسِعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَ بِهَا عِبَادَكَ المُخْتَارينَ فِي مَلَكُوتِكَ الأَعْلَى، رَبِّ لَيْسَ لِي نَصِيرٌ إلاَّ أَنْتَ، ولا مُجِيرٌ إلاَّ أَنْتَ، وَلا مُعِينٌ إلاَّ أَنْتَ، أَيِّدْنِي بِمَلائِكَتِكَ عَلَى نَشْرِ نَفَحَاتِ قُدْسِكَ وَبَثِّ تَعَالِيمِكَ بَيْنَ خِيرَةِ خَلْقِكَ، رَبِّ اجْعَلْنِي مُنْقَطِعًا عَنْ دُونِكَ، مُتَشَبِّثًا بِذَيْلِ عِنَايَتِكَ، مُخْلِصًا فِي دِينِكَ، ثابِتًا عَلَى مَحَبَّتِكَ، عامِلاً بِما أَمَرْتَنِي بِهِ فِي كِتَابِكَ. إِنَّكَ أَنْتَ المُقْتَدِرُ العَزِيزُ القَدِيرُ. (عبدالبهاء عبّاس)