۷۲

هو الله

ای بندۀ الهی آنچه مرقوم نموده بودی واضح و معلوم شد نامه نبود ناله بود بیان نبود آه و فغان بود حق با شما است زیرا درندگان یزد و گرگان اصفهان گوی سبقت و پیشی را از میدان کلاب و ذآب ربودند و دست تطاول گشودند و بخون مظلومان آلودند. هر گز چنین واقعه ئی شنیده نگشت و دیده نشد حزب مظلومان مانند غزالان بر وحدت بودند و ظالمان مانند کلاب مزابل شقاوت دیگر محتاج بیان نه که چه کردند و چه روا داشتند واقعه کربلا را و مظلومیت حضرت سید الشهداء روحی له الفداء را فراموش نمودند. رجال را قطعه قطعه کردند و بآتش و نفت بسوختند سینه‌ها را دریدند و جگرها را مکیدند و سرها را بریدند و اطفال را گزیدند و بعضی از نساء را نیز شهید نمودند و بعضی را بعقوبت شدید انداختند اموال را تالان و تاراج کردند و خانه‌ها را سوختند. در چه عصری چنین ظلمی وارد و در چه عهدی چنین ستمی حاصل ألا لعنة الله علی القوم الظالمین

قل اللهم أنت المهیمن علی الاشیاء و أنت الشاهد علی ما ارتکبها الزنماء رب تری اجساد الشهداء فی میدان الفداء اربا اربا و تنظر دماء السعداء مرشوشة علی الثری و أموال الاصفیاء منهوبة بید الأعداء و بیوت الاحباء محترقة بنار البغضاء و ربات الحجال اسراء بید الجهال و الصبیان مضطهدین فی ید الاشقیاء الهی الهی انظر الی شقاوة هؤلاء و شهادة هؤلاء و قساوة هؤلاء و بشارة هؤلاء و ظلم هؤلاء و مظلومیة هؤلاء رب احفظهم بسلطانک الغالب علی الاشیاء و احرسهم بعین کلائتک و حمایتک بین الوری رب امنع عنهم أیادی طالت و سهاما صوبت و أسنة أشرعت و انیابا کشرت و براثنا اشتدت انک أنت الحافظ الحارس المقتدر العزیز المختار (ع ع)