هو الله - ای دوستان الهی چون نيّر پیمان از مطلع اراده…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۱۰۵

هو الله

ای دوستان الهی چون نيّر پیمان از مطلع اراده رحمن ساطع و لامع گردید اهل بصیرت حدّت نظر یافتند و مشاهده آیات جلیل اکبر نمودند. و چون عاشق دل داده واله و حیران جمال پیمان گشتند و در گلشن الطاف یزدان بمشاهده گلهای معانی مسرور و مستبشر گردیدند. ولی ضعیف چشمان چون خفّاشان از شعاع ساطع پیمان افسرده و مانده و مخمود گشتند. یکی گفت این پیمان شعاع است نه آفتاب دیگری گفت چشمه کم آبست نه دریای آب. دیگری گفت وهم و سراب است و رؤیا و خواب. باری هر یک بغرض زمزمه نمود و دمدمه در سرّ خفا انداخت. عنقریب ملاحظه فرمائید که اهل فتور کلّ خائب و خاسر و اهل ثبوت با وجهی باهر و رخی روشن در هر انجمن محشور گردند. سبحان الله کلّ بیقین مبین میدانند که حصن حصین قلعه میثاق است و بنیان سائر عنقریب مهدوم و خراب. عاقبت آفتاب عهد چنان شرق و غرب را گرم نماید که این خفّاشان چون اضعف موجود در ارض معسور و محشور گردند و از حسرت و پشیمانی شب و روز همدم ناله و فغان شوند. و الحمد لله ربّ العالمین (ع ع)


منابع