۲۸

هو اللّه

ای طير آشيان محبّت اللّه آواز راز كه از حنجر عشق الهی ظاهر و صادر بسمع طيور حدائق اشتياق واصل و در قلوب اين طيور شكور روح و ريحان حاصل گشت هر نسيمی كه از اقليم انجذاب بر خيزد جان دوستان الهی را مسرور نمايد و قلوب معمور و عقول را مست و مخمور كند نفخه گلزار جسمانی جسمانيان را فرحی بی اندازه بخشد و افسردگان را روح تازه مبذول دارد ظلمت قلوب بزدايد و از كسالت وجود برهاند ديگر واضح است كه نسائم روحانی كه از گلشن قلوب رحمانی و گلزار عشق الهی وزد چه تاثيری نمايد اين است كه ميفرمايد انّی اجد رائحة الرحمن من جانب اليمن اين يمن قلوب روحانيان است و اين عدن وجدان اشراقيان پس ای مرغ سحر وقت نغمه و آواز است و ای جوهر فقر زمان عجز و نياز در اين شاخسار گلستان معنوی آغاز نغمه و آهنگی كن و مدهوشان صبحگاهی را بيدار كن ع ع