هو اللّه - ای شعله محبّت اللّه آنچه مرقوم نموده بودی سبب سرور گرديد.

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۷۶

هو اللّه

ای شعله محبّت اللّه آنچه مرقوم نموده بودی سبب سرور گرديد. زيرا آن مكتوب مانند گلشنی بود كه گلهای معانيش بوی خوش محبّت اللّه بمشام مبذول ميداشت و همچنين جواب نامه های من مانند باران و شبنم آن رياحين معانی را كه در حديقه قلب شكفته طراوت و لطافت زائد الوصف مبذول خواهد داشت. از امتحانات وارده نگاشته بوديد، امتحان از برای صادقان موهبت حضرت يزدان است زيرا شخص شجاع بميدان امتحان حرب شديد بنهايت سرور و شادمانی بشتابد. ولی جبان بترسد و بلرزد و بجزع و فزع افتد و همچنين تلميذ ماهر دروس و علوم خويش را بنهايت مهارت تتبّع و حفظ نمايد و در روز امتحان در حضور استادان در نهايت شادمانی جلوه نمايد و همچنين ذهب خالص در آتش امتحان با روی شكفته جلوه نمايد. پس واضح شد كه امتحان از برای نفوس مقدّسه موهبت حضرت يزدان است.

امّا از برای نفوس ضعيفه بلای ناگهان اين امتحان همانست كه مرقوم نموديد. زنگ انانيّت را از آئينه دل زائل نمايد تا آفتاب حقيقت در آن بدرخشد زيرا هيچ حجابی اعظم از انانيّت نيست و هر چند آن حجاب رقيق باشد عاقبت انسان را بكلّی محتجب و از فيض ابدی بی‌نصيب نمايد. ای امة اللّه المنجذبة چون عباد و اماء رحمان بخاطر من گذرند احساس حرارت محبّت اللّه نمايم و دعا كنم كه حضرت كبرياء آن نفوس مباركه را بجنود لم يروها مؤيّد فرمايد الحمد للّه كه نبوّت جميع انبياء در عصر مقدّس مبارك يوم عظيم ظاهر و باهر شد ای امة اللّه المنجذبه قربيّت فی الحقيقه بروحست نه بجسم و امداد و استمداد روحانی است نه جسمانی با وجود اين چنين اميد است كه از هر جهة قربيّت حاصل گردد

مطمئن باش كه فيوضات الهيّه نفوس مقدّسه را چنان احاطه نمايد كه پرتو شمس ماه و ستاره را ياران الهی و اماء رحمان را يك يك از قبل عبدالبهاء بنفحات قدس مشام معطّر نما و جميع را بر نشر نفحات اللّه تشويق و تحريص كن و عليك البهاء ع ع


منابع