۱۷

هاوای هونولولو جناب مستر و مسيس اوکر عليهما بهاء اللّه الابهی

هو اللّه

ای دو حمامه حديقه محبّة اللّه، نامه مفصّل شما رسيد. خدمات شما در اين بساط مذکور و مشهور علی الخصوص در توکيو الحمد للّه که در آن اقليم موفّق بر نشر شميم معطّری شديد و اين در استقبال نتائج عظيمه بخشد. اين چند دانه گندم که در آن زمين افشانديد عاقبت خرمنها تشکيل کند. و اين نفوس معدوده افواج عظيمه گردد بلکه جيش روحانی انبوهی شود و اين دانه بتربيت الهی خوشه‌های موفوری بروياند. شکر کنيد که بچنين موهبت الهی موفّق شديد. شما دانه‌هائی افشانده‌ايد ولی آبياری ميخواهد. اگر نفوسی از امريکا يا جزائر هونولولو سفری بصفحات ژاپان نمايند تعاليم الهی بکمال سرعت در ژاپان سرايت نمايد و نتائج عظيمه بخشد.

شما دو نفر وظيفه خود را اجرا نموديد و بقدر امکان کوشيديد. حال بايد چندی راحت کنيد نوبت ديگرانست که آنان نيز بژاپان سفری نمايند و تخمهای افشانده را آبياری کنند و نهالهای تازه را مواظبت و خدمت نمايند ايّام بسر ميرود و عاقبت انسان در تحت طبقات تراب نسياً منسيّاً ميگردد مگر نفوسيکه دهقان الهی گردند. و در مزرعه قلوب تخم افشانی نمايند. اين نفوس الی الابد از افق حقيقت مانند ستاره درخشنده و تابان مانند. بجميع احبّای هونولولو از قبل من تحيّت مشتاقانه ابلاغ داريد. و عليکما البهاء الابهی بهجه عکّا ٢٥ حزيران ١٩١٩