هُو اللّه

الحمد للّه الّذی ظهرت آياته و بدّت بيّناته و تمّت کلماته و ارتفعت راياته و انتشرت نفحاته و انجذبت بها القلوب و الارواح و اهتزّت بها الافئدة و الاشباح و قامت الافراح و تشهق طاووس الفردوس و دلع ديک العرش و صاح و قال سبحان المشرق علی الآفاق، سبحان نيّر طلوع الاشراق، سبحان من اظهر الوفاق، سبحان من رفع الشقاق، سبحان من امتلأ بذکره الصحف و الاوراق، سبحان من انجذب بظهوره اهل الاشتياق، سبحان من قرّت بجماله أعين العشّاق، سبحان من جرت بحبّه السيول من الآماق، سبحان من شقّ الحجبات السادلة علی الاحداق، سبحان من سطع و لاح و أشرق و باح بأنواره الساطعة علی الارض و السماوات، فارتفع التهليل و التکبير بظهوره من الربوات فسمعت الآذان ذلک النداء فی شرق الارض و غربها و نادی أهل الوفا لبّيک لبّيک يا ربّی الاعلی، لبّيک لبّيک يا بهاء الابهی، لبّيک لبّيک يا ربّ الآخرة و الاولی، لبّيک لبّيک يا ذا الآيات الکبری، لبّيک لبّيک يا ذا الاسماء الحسنی، لبّيک لبّيک يا ذا المثل الاعلی، لبّيک لبّيک أيّتها الشمس المشرقة فی قطب السما.

ربّنا انّنا سمعنا منادياً ينادی للايمان أن آمنوا بربّکم فآمنّا ربّنا فاغفر لنا ذنوبنا و کفّر عنّا سيّئاتنا و توفّنا مع الابرار. و صلّ اللّهمّ يا الهی علی النقطة الاولی و الکلمة العليا و المرکز الاعلی و شمس الضحی الساطعة الفجر علی کلّ الارجاء و الانحاء مظهر نفسک. و مطلع ارادتک و معدن حکمتک و مرکز وحدانيّتک و مصدر فردانيّتک و مهبط آياتک و معدن اسرارک و مصدر انوارک و علی الّذين اتّبعوا و انجذبوا بحبّه و اشتعلوا بنار محبّته و نادوا باسمه. و استشهدوا فی سبيله و شربوا من سلسبيله ما تکرّر القرون و الاعصار و تتابع الاحقاب و الادهار انّک انت الکريم المقتدر العزيز الجبّار.

ای آيت هدی، شکر کن خدا را که از ناحيه دهما بمرکز انوار اقبال نمودی. و از وادی سراب بچشمه عذب فرات و هذا مغتسل بارد و شراب رسيدی. نور هدايت در افق احديّت ديدی و ندای جانفزای الهی را از وادی ايمن در شجره مبارکه شنيدی. شهد محبّت اللّه چشيدی و کأس معرفت اللّه نوشيدی. حال دم آنست که همدم بيگانه و آشنا گردی و دمبدم نعره يا بهاء الابهی برآری و لسان بهدايت کبری بگشائی. کران شنوا نمائی، کوران بينا کنی، و گنگان گويا نمائی، افسرد گان بشور و وله آری، و پژمرد گان بوجد و طرب افکنی. غافلان هوشيار کنی، خفتگان بيدار نمائی، تشنگان سيراب کنی، و گمگشتگان راه هدی نمائی. محرومان محرم کنی و بی‌نوايان نوا بخشی. انّ ربّک يؤيّدک و ينصرک و ينفث بروح القدس فی فمک و ينطقک بما يحيّر العقول من الدلائل و البراهين بسلطان مبين. و عليک و علی الاحبّاء التکبير و البهاء و التّحيّة و الثّناء. الی أبد الآباد. ع‌ع