أصفهان

هُو اللّه

ای ياران مهربان، صبح است و عبدالبهاء جام صبوحی از باده محبّت اللّه زده و در نهايت شور و وله است. لهذا بياد ياران آن ديار و ياوران آن مرغزار بتحرير اين نامه پرداخته. الحمد للّه پرتو شمس حقيقت بجميع خاور و باختر افتاده. جهان را منوّر نموده از جميع اقاليم فرياد يا بهاء الابهی بلند است. در روی زمين ندای يا عليّ الاعلی بفلک اثير ميرسد. نهايت آرزوی ياران جلوه نموده و دلبر آفاق بر شرق و غرب اشراق فرموده. اين است وعدهای جمال موعود و نوازش حضرت مقصود. ملاحظه نمائيد با وجود آنکه اين جنگ هولناک بنياد جميع طوائف برانداخته، کلّ امم در اضطراب عظيم افتادند و نسبت به پيش بی سر و سامان گشتند تنزّل نمودند و از مقام خود بسقوط و هبوط رسيدند. مگر اين نفوس ملتهبه متضرّعه که در ظلّ عنايت جمال مبارک روز بروز در صعود و ترقّيند. ولی کلّ در سقوط و تدنّی. ندای اسم اعظم ولوله آفاقست و سطوت امر اللّه زلزله اهل نفاق. ذلّت الاعناق لکلمة اللّه و خضعت الرقاب لقدرة اللّه و خشعت الاصوات لنداء اللّه و عنت الوجوه للربّ القيّوم. حال بشکرانه اين عنايت جليله ما که بندگان آن آستانيم و خدمه پاسبان بايد بتمام جانفشانی بکمال حکمت در اعلاء کلمة اللّه پردازيم و در انتشار آيات اللّه.

احبّای نجف آباد را از قبل من تحيّت مشتاقانه برسانيد. نفوس مبارکه از اوّل ظهور تا بحال در سبيل الهی در آن معموره جانفشانی نموده‌اند و بجانفشانی شادمانی کرده‌اند و در قربانگاه عشق خون خويشرا فدا نموده‌اند. لهذا همواره نظر عنايت جمال مبارک شامل و فيوضات حضرت مقصود کامل است.

الهی الهی هؤلاء المخلصون خضّع بباب احديّتک. خشّع فی عتبة قدسک. رکّع فی ساحة رحمانيّتک و سجّد تذلّلاً و انکساراً الی أفق صمدانيّتک ينشرون آياتک و يذيعون أسرارک و يشيعون آثارک و يرتّلون کلماتک و يقصّون بشاراتک و يشرحون اشاراتک و لا يألون جهداً فی خدمتک و لا يفترون فی ذکرک و لا يهنون فی عبوديّتک. ربّ اجعلهم سحباً فائضة و اشعّة ساطعة و شهباً ثاقبة و صواعق نافذة رجماً للناکثين و طرداً للمارقين. و اجعلهم آيات الهدی بين الوری و انواراً مشرقة من أفق العلی و کلمات تامّات فی الزبر و الالواح حائزين أحسن الفضائل. متنفرّين من اهل الرذائل ناطقين بالثّناء عليک بين القبائل. فاجعلهم يا الهی هداة خلقک. يهدون الی الرشد و ينادون بالفلاح و النجاح فی تلک الناحية القصوی و العدوة العليا. انّک أنت الموفّق المؤيّد المقتدر العزيز الکريم عبدالبهاء عباس