واشنگتن جناب مستر ريمی عليه بهاء اللّه الابهی

هُو اللّه

ای جوان نورانی و عزيز روحانی من، نامه تو رسيد و از قرائتش چنان مسرّتی حاصل شد که وصف نتوانم. زيرا دليل بر علوّ فطرت و قوّت همّت و خلوص نيّت تو است. عبدالبهاء را سرور باينگونه امور است اگر جميع لذائذ جسمانی جمع شود، بخاطر عبدالبهاء خطور ننمايد که راحت و لذّتی در جهان هست. ولی چون نفحه مشکباری از گلشن قلوب ياران بمشام برسد چنان فرحی دست دهد که بی‌اختيار بشکرانه جمال مبارک پردازد که چنين بندگانی تربيت فرموده است. باری از نامه شما بی‌نهايت مسرورم اين فکر شما بسيار موافق.

اميدوارم که يک اهتزاز جديدی در قلوب احبّا حاصل گردد و ثبوت و استقامتی عظيم حصول يابد و سبب هدايت ديگران شود. پس با قوّتی رحمانی و عزم و اراده‌ ئی آسمانی و لسانی ناطق و قلبی سرشار از محبّت اللّه الواح را بدست گير و بجميع ديار سفر کن حتّی بجزائر هنولولو در جميع شهرهای امريک سفر نما و جميع را بر ثبوت بر ميثاق بخوان. و جميع را از باده ميثاق سرمست کن و بنشر نفحات اللّه دلالت نما. فرياد يا بهاء الابهی بلند کن و نعره يا عليّ الأعلی بزن. و ياران را بيدار کن که امتحانی عن قريب بميان آيد. شايد نفوسی بظاهر ثابت و باطن مذبذب بآن صفحات رود تا ياران را در ميثاق الهی سست کند. بيدار باشند هوشيار باشند بمجرّد اثر نقض کناره گيرند. شب و روز بکوشند تا انوار ملکوت ابهی جهان گير گردد و ظلمات ضلالت بکلّی زائل شود. جميع را تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار علی الخصوص امة اللّه مسس پارسنز و امة اللّه مسس ديکسن و امة اللّه مسس هنن و امة اللّه مسس هنی و سائر احبّای الهی و اماء رحمن را. و عليک البهاء الابهی (عبدالبهاء عباس)