هُو اللّه

ای طالب حقيقت، انسان جزء اعظم عالم وجود و ثمره شجره جهان شهود است نوعيّت ابديست. و اين حقيقت سرمدی او را بدايتی نه و نهايتی نيست. آنچه حکمای فرنگ در نشو و نمای انسانی گويند که از عالم جماد و نبات و حيوانی آمده و بنشو و نما باين مقام رسيده. اوهام است زيرا نوعيّت قديم است شايد در اين کره ارض در بدايت بمنزله نطفه بوده بعد ترقّی کرده و بمقام احسن الخالقين رسيده. امّا آن نطفه که بتدريج ترقّی نموده نوع انسان بوده نه حيوان لهذا اين نوع قديم است و از اصل اشرف کائنات روی زمين. هذا هو الحقّ و ما بعد الحقّ الّا الضلال المبين لم يزل حقّ بوده و خلق تجدّد يافته. مانند آفتاب و شعاع خورشيد بی نور ظلام ديجور است. و سراج خاموش سزاوار کاشانه کور. و عليک البهاء الابهی