بمبئ

هو اللّه

ای بنده الهی، در خصوص چشم پاک و ناپاک يعنی اصابت عين مرقوم نموده بوديد اين محض توهّم است. ولی احساساتی از اين وهم در نفوس حاصل گردد آن احساسات سبب حصول تأثّرات شود. مثلاً نفسی بشور چشمی شهرت يابد که اين شخص بد چشم است و نفسی ديگر معتقد و متيقّن بتأثيرات چشم چون آنشخص به بد چشم مشهور نظری باين بيچاره نمايد اين متوهّم مضطرب گردد و پريشان خاطر شود و منتظر ورود بلائی گردد. اين تأثّرات سبب شود و وقوعاتی حاصل گردد و الّا نه اينست که از چشم آنشخص آفتی صادر شد و بوجود اين شخص رسيد. لهذا اگر نفسی بقلبش چنين خطوری کرد که فلان شخص شور چشم است و مرا نظر نمود فوراً بذکر الهی مشغول شود تا اين وهم از قلب زائل گردد. و عليک البهاء الابهی ع‌ع