اسلامبول

احبّای الهی عليهم بهاء الابهی

هو اللّه

ای روحانيان، ای نورانيان، ظلمات جهل افق عالم را تاريک نموده و نائره جنگ در دور و نزديک از لشکر اوروپ و امريک شعله بعنان آسمان زده عاقبت بآسيا و افريک نيز داخل شده. ارباب نزاع و جدال کلّ فرياد حيّ علی القتال برآورند مگر بهائيان ترک و تاجيک که آميخته‌اند و آسيا و امريک مانند دو دلبر دست در آغوش يکديگرند. مشام افريک بنفحه الهی در اين ايّام معطّر و معنبر گشته. ای ياران جميع اقوام مهاجم بريکديگر جميع ملل متلاطم بهمديگر مگر ياران که آهنگ وحدت عالم انسانی را بلند نمودند و با جميع طوائف مؤانس و مهربان عموم خلقرا اغنام الهی دانند و حضرت احديّت را شبان مهربان خوانند لهذا از جنگ دلتنگند و از قتال پر ملال، خلق و خوی فرشته جويند و تأسيس صرح ممرّد وحدت انسان خواهند، در سبيل حقّ جانفشانند و در وادی محبّت اللّه سر گشته و بيسر و سامان. ای احبّای الهی، تا بحال نظر بحکمت کبری تبليغ درآن مدينه ممنوع بود حال بهار تبليغ با کمال حکمت بايد آن خطّه را زنده نمايد و گل و شکوفه بروياند غبطه بهشت برين گردد و آئينه عالم علّيين شود. پس بکمال حکمت بکوشيد تا تشنگان را بزلال معانی حيات تازه بخشيد و محرومانرا محرم اسرار کنيد و بی‌ نصيبانرا بهره و نصيب دهيد، خاک سياه را گل و رياحين برويانيد و مريضانرا شفای حقيقی بخشيد، کورانرا بينا کنيد و کرانرا شنوا نمائيد و من از ملکوت ابهی شما را تأييدات نامتناهی طلبم و فيض الهی جويم و قوّه آسمانی خواهم و اخلاقی ربّانی آرزو دارم. و عليکم البهاء الابهی. بهجه عکّا ٢٥ جون سنه ١٩١٩ ع‌ع