اسلامبول

احبّای الهی عليهم بهاء اللّه الابهی

هو اللّه

ياران مهربانا چندی پيش نامه‌ ئی در نهايت اشتياق تحرير و ارسال گرديد حال نيز بتکرار بيان اشتياق ميشود احبّای اسلامبول هر چند معدودی قليل هستند ولی الحمد للّه مانند کوکب ثريّا مجتمع و نجوم روشنی هستند. در اين ايّام آن خطّه استعداد عظيمی دارد. اگر نفسی از عقلا بر تعاليم الهی اطّلاع يابد و منجذب گردد نتائج عظيمه بخشد زيرا تعاليم جديده روح اين عصر و نور اين قرن است. از جمله تحرّی حقيقت است که هادم بنيان تقاليد است، از جمله وحدت عالم انسانيست که جميع بشر اغنام الهی و خدا شبان مهربان و بجميع اغنام خود در نهايت الطاف، و از جمله صلح عموميست و اين علاج فوری هر مرض در اين عصر نورانی، و از جمله دين بايد سبب الفت و محبّت گردد اگر چنانچه سبب بغض و عداوت شود ثمری ندارد، از جمله تطبيق علم و عقل و دين، از جمله ترک تعصّبات دينيّه و تعصّبات مذهبيّه و تعصّبات جنسيّه و تعصّبات ترابيّه و تعصّبات سياسيّه است، از جمله عدل و مساوات بلکه مواسات اغنيا با فقرا از روی طوع و رغبت نه جبر و شدّت، از جمله مسئله اقتصاد و اين مفصّل، و از جمله مساوات رجال و نساء باستثناء در بعضی مسائل، از جمله عدل و حقّ، از جمله توحيد لسان، از جمله تعليم عمومی، از جمله تأييد روح القدس و امثال ذلک.

اين تعاليمی است که روح اين عصر است و سبب سرور قلوب خير خواهان عالم انسانی. باری ای ياران مهربان، وقت جانفشانيست و زمان خير خواهی عموم انسانی بهدايت نفوس بکوشيد چه که موهبتی اعظم از هدايت نه و عالم انسانی بدون اين عنايت عالم درندگی و حيوانيست و در ظلمت ابدی نور هدايت است که جهانرا روشن نمايد، باران هدايت است که خارستان را گلشن کند، رشحات ابر رحمت است که کوه و صحرا را سبز و خرّم گرداند. بايد هر يک دهقانی ماهر و باغبانی کامل باشيد و مانند دريا بجوشيد و بخروشيد و دُرّ و گوهر بيفشانيد. و عليکم البهاء الابهی. حيفا ٩ آب ١٩١٩ ع‌ع