بواسطه جناب مطلق جناب ميرزا عبدالوهّاب زاهد الزمان عليه بهاء الابهی

هُو اللّه

ای نفس مطمئنّه، جناب مطلق لسان ستايش گشوده و نيايش فرموده که الحمداللّه آنوجود محمود مظهر ألطاف ربّ ودود است و مطلع موهبت ربّ وهّاب. و بزهد و تقوی موصوف و با خلق بروح و ريحان مألوف. از اين خبر سرور پرور نهايت مسرّت و شعف و شغف حاصل گشت. توجّه بملکوت راز شد و از حضرت بی نياز رجای فضل موفور گرديد تا آنمنجذب ملکوت قيامی تازه و همّتی بی‌اندازه مبذول دارد و نفوسی در آن کشور مبعوث گردند. ترتيل آيات توحيد نمايند و تأييد از ملکوت ربّ جليل بيابند. فی الحقيقه خطّه زنجان بدماء مطهّره مخمرّ است. بسا نفوس مبارک که مشکاة عالم ناسوت را بگذاشتند و در زجاج عالم لاهوت مانند شمع برافروختند. آن نجوم ساطعه و آن کواکب لامعه از افق ابدی ميدرخشند و خطاب بر بازماندگان ميفرمايند که ای بازماندگان ما بالطاف الهی باين اوج نامتناهی رسيديم. و شما را بنهايت مهربانی نظر ميکنيم تا مانند سرو روان جويبار آمال ما را طراوت و لطافتی بخشيد و فروع تابع اصول گردد ما جان فشانديم و نور افشانديم شما نيز پرده بدريد و اوهام را ريشه براندازيد بنظر پاک بآنچه در الواح الهی بصريح عبارت بشارت است تمسّک نمائيد.

الحمد للّه که حضرت اعلی روحی له الفداء حجابی نگذاشتند. و سدّها را بنيان برانداختند. جميع بيان عيان من يظهره اللّه است و جميع امور مشروط و منوط بتصديق آنساذج وجود. ميفرمايد ايّاک ايّاک ان تحتجب بالواحد البيانی لانّه خلق عنده. ايّاک ايّاک ان تحتجب بما نزل فی البيان. و همچنين آيات ديگر مفصّل است بنصّ بيان مراجعت گردد سبيلی را که آنجوهر وجود تمهيد فرمود سلوک بايد نمود نه بشبهات معتاده در هر ظهور بيان فارسی را از بدايت تا نهايت از برای ياران بخوانيد و تشريح مسائل بنمائيد انشاء اللّه روزی آيد آنخطّه و ديار گلشن الهی گردد. و ملکوت ابهی احاطه کند اين است آرزوی مخلصين. و اين است آمال موحّدين. و عليک البهاء الابهی ٢٤ صفر سنه ١٣٣٩ عبدالبهاء عباس