هُو اللّه
ای احبّای الهی و اماء رحمان، الحمد للّه بدرقه عنايت رسيد و راه بسته باز شد ابواب گشوده گشت دوباره بمخابره ميپردازيم ايّاميکه آتش جنگ افروخته و خانمان جهانيان سوخته. زلزله بر ارکان عالم افتاده، روی زمين بخون نوجوانان نازنين رنگين گرديده، بنيادها برافتاد و بنيانها ويران گرديد، کرورها مادر در ماتم پسر گريبان دريدند و با چشم اشکبار فرياد و فغان آغاز کردند، کرورها پدر بی پسر شد و کرورها پسر بیپدر گشت، يتيمان بی سر و سامان شدند و زنان ماتمزده سرگردان و پريشان شدند. در چنين اوقاتی پرتو حمايت جمال قديم بر ياران جميع اقاليم زد. کلّ در حصن حصين مصون و از جميع آفات محفوظ و مأمون بودند مگر معدودی قليل و آن نيز از عدم تدبير واقع. پس اين حفظ و صيانت و امنيّت و راحت از برکت تعاليم مبارک بود که احبّای الهی در هيچ اقليم مداخله ئی در امور سياسی ننمودند. بلکه اوقات خويش را بتضرّع و ابتهال و توجّه بملکوت ذی الجلال و سعی در خير جمهور و خدمت بعالم انسانی و انجذابات وجدانی و سنوحات رحمانی گذراندند. حال بشکرانه اين موهبت عظمی و صون حمايت کبری بايد دست در آغوش يکديگر گرديد و مانند دلبران دلداده يکديگر همديگر را ببوسيد و ببوئيد و بنهايت محبّت و الفت پردازيد. اتّحاد و يگانگی چنان بميان آيد که مانند بنيان رصين و حصن حصين الی الابد باقی و بر قرار ماند. جميع اغيار و بدخواهان که حال از اين اختلاف شماها شادمانند از شدّت تأثّر از اتّحاد و يگانکی شما بگريند و بگويند که اين جزئی اختلاف سبب اتّحاد کلّی شد و اين جزئی بيگانگی سبب يگانگی ابدی گشت. باری آن ياران روحانی و دوستان رحمانی بايد چنان شمع يگانگی برافروزند که ملأ اعلی تحسين نمايد و جمال ابهی از ملکوت جلال طوبی لکم يا احبّائی فرمايد و عبدالبهاء نهايت حبور و سرور حاصل نمايد. ارض مقدّس منتظر ورود اينخبر پر مسرّت است. ديگر اختيار با شماست. و عليکم و عليکنّ البهاء الابهی
الهی الهی انّ هؤلاء عباد اصطفيتهم لمحبّتک و اجتبيتهم لمعرفتک و اخترتهم لخدمتک و انتخبتهم لاعلاء کلمتک و اوردتهم شريعة الطافک و اوصلتهم مناهل جودک و احسانک ربّ ايّدهم علی الوفاق و ازل عنهم الشقاق و اشهر اتّحادهم فی الآفاق حتّی يستفيضوا من نيّر الاشراق انوار وحدة القلوب و وحدة النفوس و وحدة الارواح و الفة الاشباح حتّی يصبحوا امّة واحدة مصونة من ظلم اهل الشقاق و وساوس اهل النفاق انّک انت المقتدر العزيز الغفور العفوّ الوهّاب حيفا ٣ تموز ١٩١٩ عع