نيويورک

امة اللّه مسيس دريفوس عليها بهاء اللّه الابهی

هُو اللّه

ای خانم محترم، نامه شما بشوقی افندی رسيد. از مضامين سرور حاصل گرديد. زيرا دليل بر صحّت مزاج شما بود. صحبتی که جناب دريفوس در خانه صمد خان با مشاور المماللک نمودند بسيار مقبول. انشاءاللّه نتيجه خوشی خواهد بخشيد بلکه اين بيهوشان قدری بهوش آيند. زيرا بخواب کابوسی مبتلا هستند گمان مينمايند که بواسطه تقاليد از اهالی غرب و بواسطه افکار مختلفه مشوّشه اهالی ايران ترقّی مينمايند. هيهات هيهات با وجود اينکه خدا از افق ايران چنين آفتاب روشنی طلوع داده که پرتوش بر شرق و غرب زده و چنين عهد و ميثاقی تأسيس فرموده که سبب عزّت ابديّه ايرانيانست و اسباب ترقّی از جميع جهات. خواه از ماديّات، خواه از اخلاق، خواه سياسيّات، اين قوّه اعظم محيی ايرانست. ايرانيان از اين غافلند و ميخواهند باين افکار باطل ايران را زنده نمايند ملاحظه کنيد که چه قدر بيهوش و بی فکرند.

باری اميدوارم که بيدار گردند و هوشيار شوند. و همين قدرملتفت شوند که حضرت محمّد در مکّه ظاهر شد. و مکّه يک قطعه سنگستان بود نه درختی و نه گياهی، نه سبزه‌ئی و نه چمنی، نه زراعتی و نه صناعتی. مسکن طوائف وحشيه‌ ئی از عرب بود چون حضرت محمّد از مکّه ظاهر شد مکّه قبله آسيا افريقيا و بعضی اقاليم از اوروپا شد که کلّ رو بمکّه نماز ميکنند. و اين سنگستان هر سال مرکز اجتماع اعظم رجال آسيا و افريقيا شد همين قدر ملاحظه بکنند ميفهمند که امر بهاءاللّه ايران را چگونه آباد نمايد و ايرانيان را عزيز کند. ولکن چه فائده هوش ندارند گمان کنند که به بونجور يا گود مورنينگ ايران احيا شود. يعنی لسان فرانسه و انگليزی. باری در دنيا بدتر از بيهوشی چيزی نيست. اين ايرانيان هم بيهوشند و هم خودپسند. گمان کنند که هر يک افلاطون زمانند و حال اينکه هيچ نميدانند شما نخبه وزرای ايرانيان را در پاريس ملاقات کرديد و همچنين بايران رفتيد و بزرگان ايرانرا ملاحظه کرديد اعظم شاهزاده ايران ظلّ السطان بود ديديد که چگونه بود.

باری دعا کنيد که بلکه ايرانيان قدری بهوش آيند و ملتفت شوند که اين کوکب لامع ايرانرا روشن خواهد کرد و الّا بچراغ شمع و زيت ايران منوّر نميگردد در امريکا بدختر عموی محترمت نهايت محبّت و مهربانی از قبل من ابلاغ دار و همچنين بوالده محترمه‌ات که هيچ وقت او را فراموش ننمايم مهربانی من را بکمال تأکيد برسان. از هر دو آنها خبری نميرسد و اين بسيار عجب است زيرا الحمد للّه روابط الهی در ميانست و قوّه معنوی حامی و حافظ آن. جميع احبّا و اماء رحمن را از قبل من تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار و هميشه منتظر خبرهای خوش شما هستم که کتاب مفاوضات در دست گيريد و باين دليل و برهان شور و شعف و اشتعال بين احبّا و اماء رحمان اندازيد. چه که تو باين اختصاص يافته‌ ئی. و عليک البهاء الابهی. عکّا بهجه ٢٤ تموز ١٩١٩ ع‌ع