قزوين

بواسطه جناب حکيمباشی جناب ميرزا الياس کاشانی عليه بهاء اللّه الابهی

هُو اللّه

ای يار روحانی، نامه مفصّل شما رسيد و بدقّت تمام قرائت گرديد الحمد للّه در نهايت محبّت و انجذابی و در شور و شعف و التهاب و همين سبب ترقّی به اعلی معارج فضائل عالم انسانيست شرق و غرب در زحمت و تعب است و ايران ويران و محروم از امن و امان. آنچه در مکاتيب سابقه از بدايت صعود تا بحال مقدّماً سمت تحرير يافت جميعاً يک بيک در عرصه شهود واضح و مشهود گرديده و ميگردد آن مکاتيب را ملاحظه نمائيد تا حقيقت حال واضح و مبرهن شود.

حال ياران الهی با قلب نورانی و احساساتی روحانی و نفسی رحمانی الحمد لله در نهايت سرور و شادمانی و از جميع مشکلات و مداخلات و معارضات در کنار توکّل بحقّ قديم نمايند و توسّل بنبأ عظيم جويند و ثبوت بر عهد وثيق بنمايند و سلوک در صراط مستقيم کنند و در امور سياسی مداخله ننمايند. و اين حال و حرکت عين عنايت حضرت احديّت است و اين روش و سلوک قاهر جنود ملوک. عنقريب ملاحظه نمائيد که علم تقديس بلند گردد و پرچم وحدت و محبّت عالم انسانی در قطب آفاق موج زند و صلح عمومی بنياد شود و پرتو حقيقت جلوه نمايد. و آنجناب هر چند در گوشه و کناری افتادی ولی محرم اسراری و همدم ليل و نهار و مستفيض از نفحات ازهار و نسمات اسحار. اشعار آبدار در نهايت سلاست و فصاحت از قريحه محبّت صدور يافته بود هر وقت غبار اکدار بر خاطر شريف بنشيند فوراً بنظم قصيده يا غزلی در ستايش جمال مبارک روحی لعتبته المقدّسة فدا پرداز غم نماند، الم نماند، شادی بخشد، اندوه نماند. و عليک البهاء الابهی ع‌ع