لندن

جناب مبرزا يوحنّا بن داود عليه بهاء اللّه الابهی

هُو اللّه

ای غريب ديار الهی، نامه ات رسيد و کتاب فارسی بحروف عبرانی ملاحظه گرديد. فی الحقيقه چنانست که مرقوم نموده بودی معلّمانی که بايران آمده‌اند سبب ترقّی و مدنيّت اسرائيليان نگرديدند بلکه جوانانرا از حليه ايمان عاری و برأی و افکار والتر و دروين مائل نموده‌اند و حال آنکه تربيت انسان بپرورش ابر نيسان آسمانيست. اگر از عرفان و ايقان محروم گردد حيوان وحشيست بلکه از خراطين زير زمين محسوب معلّم بايد سبب ترقّی باشد نه تدنّی. علّت صعود گردد نه سبب هبوط نورانيّت بخشد نه ظلمانيّت دهد. بناء عليه شما بايد بجان و دل بکوشيد که اسرائيليانرا رحمانيان کنيد و سلاله حضرت خليل را بعلم و عرفان جليل نمائيد و بتأليف پردازيد اگر نورانيّت ديانت نبود اينجهان ظلمتکده بود و اگر روح حيات هدايت نبود بشر اسير قبر بود.

باری امروز روزی نيست که اسرائيليان بشبهات والتر پردازند و يا بشکوک و ريب دروين مشغول گردند بلکه در اين عصر نورانی و قرن رحمانی بايد بتحصيل حقايق و معانی پردازند و باسرار الهی پی برند. آهنگ تقديس و تسبيح بلند کنند و حضرت احديّت را بپرستند و وحدت عالم انسانی اعلان نمايند و عموميّت بشريّت ترويج کنند. شمعی روشن کنند که نورش ابديست و شجره‌ ئی غرس نمايند که ثمره‌اش سرمدی و با عود و رود و نغمه داود بتسبيح و تقديس حضرت ربّ ودود پردازند و مناجات کنند که ای ربّ الجنود حزب يهود را برهان مشهود بنما و برکوع و سجود آر تا از مقام محمود اقتباس نور شهود نمايند توئی مقتدر و توانا و توئی هدايت کننده هر نادان گمراه. مسيس استنارد در مدّت قليله تلقّی وصايا و نصايح الهی نمود و نطقی بليغ يافت و لسان ببيان برهان گشود انشاء اللّه چنانکه مرقوم نموده‌ ئی در آن شهر ياران در تزايدند و باوج عزّت ابديّه متصاعد جناب اخوی حاجی ياقوت در عراق بنشر نفحات ربّ الميثاق مشغول طبابت فقرا نمايد و در نهايت مهربانی مريضان ضعفا را نوازش فرمايد جناب دکتور ادوارد برون را از قبل من بنهايت اشتياق پيام روحانی برسان و عليک البهاء الابهی درسنه ١٩٠٨ ع‌ع