لندن جناب ميرزا يوحنّا ابن داود عليه بهاء اللّه الابهی

هو اللّه

ای دوست عزيز، خود را غريب ناميدی و اين بسيار عجيب بينوا گفتی و اين بسيار بعيد جانی که بجانان رسيد چگونه غريب است عاشقی که بدلبر يکتا پيوست چگونه بينواست. آن سرگشته و سودائی اگر بتن دور است بجان نزديکست و در عبوديّت آستان سهيم و شريک ولو در اقصی بلاد امريک من ترا همدم و همراز دانم و هم آهنگ و هم آواز. از انتشار نفثات روح القدس در آنصفحات مرقوم نموده بوديد اشراق شمس حقيقت چنان شديد است که عنقريب در هفت اقليم آهنگ سبّوح قدّوس ربّ الملائکه و الروح بلند گردد و خيمه وحدت عالم انسانی در قطب جهان بلند شود. پاريس و انگليس دست در آغوش قفقاز و تفليس نمايند و افريک و امريک در جوش و خروش سهيم و شريک گردند و ترک و تاجيک همدم و همراز شوند و انشاء اللّه غرّش توپ و صدای تفنگ از جهان فرنگ برافتد شرق و غرب با يکديگر عشق بازد و بانس و الفت پردازد. اين مژده گوش زد آفاق گردد و اين اشراق خاور و باختر را روشن و منوّر نمايد. مرقوم نموده بودی جمعی در آنصفحات بتلاوت آيات مألوف و بتعليمات الهيّه مأنوس و مسرور و مشغوف و برخی بتحصيل لسان فارسی مشغول و مشعوف.

ای دوست عزيز در مجامع ملکوت ترتيل آيات لاهوت ميگردد و در محافل عالم بالا تسبيح و تقديس ربّ الجبروت ميشود البتّه آن آهنگ اقاليم فرنگ را بحرکت آرد و قلوب قطعات خمسه عالم را بيکديگر الفت داده بنيان جنگ براندازد. اذن حضور خواسته بودی که در ايّام نوروز با جناب خواجه ابراهيم باينصفحات شتابی مأذونيد الحمد للّه برخی اسرائيل در اين يوم جليل بوصايای حضرت خليل عمل نمودند و اميد چنين است که جميع از اين سلسبيل نوشند و بوعدهای ربّ جميل سر فراز گردند جميع يارانرا از رجال و نساء تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار و عليک البهاء الابهی در سنه ١٩١٠ ع‌ع