هُواللّه

ای منادی پيمان ¹. نامه مفصل رسيد مضمون مورث روح و ريحان بود و اخبار دليل بر انتشار انوار شمس حقيقت چنان اشراقی فرموده که شرق منوّر گشته و غرب از نفحات قدس معطر شده. ياران الهی بايد بشکرانه اين مواهب رحمانی بانجذاب وجدانی مبعوث گردند و سبب ظهور شرف و منقبت عالم انسانی شوند آهنگ تقديس بلند کنند و ضجيج تهليل و تکبير بملکوت ابهی رسانند حال امور بسيار دقيق گشته و جميع انظار متوجه بروش و سلوک احبا و مواظب اخلاق و اطوار و آداب بهائيان. لهذا بايد اهل بها بنصايح و وصايای جمال ابهی در نهايت دقّت و وفا قيام نمايند و نفوسی که در امور دوائر حکومت ذيمدخلند اميدوارم که در نهايت تقديس و پاکی و آزادگی و عفّت و عصمت و خير خواهی و خلوص نيّت و پاکی طينت بخدمت ملّت و دولت پردازند. بمواجب خويش قناعت نمايند و بدون آن بارتکاب فلسی ذيل خويش را نيالايند. زيرا ذيل مطهر امراللّه آلوده گردد و نزد کل محقق شود که بهائيان نيز مثل احزاب ديگرند بلکه بدتر فرق لفظی است نه معنوی

باری رجای اين عبد چنين است که دوستان حقيقی چنان روش و سلوک نمايند که بهائيان در نزد کل سر دفتر دانائی باشند و مشهور و معروف بپاکی فطرت و طهارت طينت شب و روز بکوشند و بجوشند وبخروشند و بجان و دل خدمت بايران و ايرانيان نمايند. از تعيين در مناصب مقصودشان آن باشد که در ره رضای الهی پويند و بعالم انسان خدمت کنند نه اينکه زخرف فانيه بدست آرند وبخوشی و عزّت و راحت زندگانی کنند. زيرا اين اوهام زائل گردد نه راحت ماند نه عزّت و نه منصب ماند و نه ثروت عنقريب کان لم يکن شيئاً مذکورا گردد آنچه باقی راستی و درستی و خدا پرستی.

در خصوص مدرسه بنات مرقوم نموده بوديد که اقدام کافی وافی در تأسيس و تنظيم گرديده. و در اجتماع مبلغی بهمت ياران حقيقی جمع گرديده و حضرت مصوّر رحمانی لوازم مدرسه را تقديم نموده. اين خبر سرور قلوب بود و فرح نفوس ياران و امآء رحمان در طهران فی الحقيقه غيورند و شکورند و صبورند و وقور. در جميع موارد جانفشانی نمايند لهذا بفضل و موهبت ربّانی سبب شادمانی شرق و غرب گردند. عبدالبهاء بجان و وجدان هر دم تضرّع و زاری نمايد و آن نفوس مقدسه را عون و صون رحمانی خواهد.

قضيّه حضرت فاضل مازندرانی را تاکيد نمائيد ولی نهايت سفارش کنيد که بآن فاضل محترم در نهايت خضوع و خشوع در صحبت مدارا نمايد و بحکمت و اقتضا صحبت بدارد. زيارت سيد الشهدا را بهمراه برد و در ضمن حکايت ثابت و مدلّل نمايد که من بعد بی شبهه بساط موجود اهل علم منطوی گردد و نجم آمال علما افل و متواری. لهذا بايد تأسيس جديد شود که مقاومت سيل افکار طبيعی گردد. زيرا مسلک قديم مقاومت نتواند و متانت نتواند و برهان اين مدّعا آنکه در اندک زمان چه قدر نفوس بکلی از دين بيگانه گشتند و روز بروز در ازديادند اين طوفان را قوت کلمة اللّه مقاومت نمايد و اين سيل شديد را خلق جديد ثبات و استقامت بنمايد.

حضرت رئيس بزرگوار و حضرت صدر ابرار بايد در خصوص مدرسه تربيت و تأسيسات سائره معاونت ياران فرمايند بحضرت رئيس عليه بهاءاللّه الابهی از قبل عبدالبهاء ابلاغ نمائيد أيها الفاضل الشهير اليوم يومک قداتی الوعد فاوف بالعهد تاللّه الحق انّ شمس الحقيقة القت عليک ذيل شعاعها و شملک اهداب ردائها فعليک بالضّجيج فی المحافل العليا و الصّريح فی المجامع العظمی حيّ علی الفلاح و حيّ علی النّجاح و حيّ علی الموهبة الکبری ولکن بالحکمة المذکورة فی الکتاب ای بقدر قابليّه النّفوس و انجذاب القلوب و انشراح الصّدور

و همچنين بجناب صدرالابرار پيام من برسان. يا صدرالصّدور استبشر بفضل ربّک الغفور و استخزِنْ ما تريد من مواهب ربّک الغيور و توجّه الی ملکوت الابهی بقلب شکور و وجه يتلئلاء بالنّور و انّی ادعواللّه ان يجعلک آية الهدی بين الوری و کلمة التّقوی بين الاصفياء انّ ربّی لهو الرّحمن الرّحيم.

و امّا نامه حضرت وزير معارف که بجناب رئيس مدرسه مرقوم فرموده وقوع اين قضيّه بايد سبب ازدياد همّت و مواظبت اعضاء و معلّمين مدرسه تربيت گردد تا بمقامی رسد که هر عاقل دانا از بيگانه و آشنا اطفال خويش را آرزوی دخول در آن مدرسه نمايد و اگر چنانکه بايد و شايد همّت مبذول شود البتّه آن مدرسه بعون و عنايت الهيّه چنان ترقی نمايد که گوی سبقت و پيشی از جميع مدارس بربايد و در استقبال بدرجه ئی انجامد که اول مدرسه عالم گردد و اين موقوف بهمّت ياران و اراده صادقانه دوستان است. و عليک البهآء الابهی. ع ع