هُوالأبهی

ای منسوب شجره مبارکه و محبوب جمال مبارک ¹. نامه ئی از عزيزاللّه خان رسيد نهايت ستايش را از همّت و غيرت شما نموده که الحمدللّه قدر انتساب بآستان مقدس ميدانند و بخدمت می پردازند. اميدم از الطاف الهيّه اين است که نفس مؤيد گردی و شخص موفق و بحسب ظاهر هم ممتاز از ديگران. قدر اين الطاف را بدان و ملاحظه کن با وجود دشمنان از هر طرف باز موفق بر جميع شئونی بايد آن قريه بعون و عنايت الهيّه از جميع قرای اطراف امتياز يابد و مرکز سنوحات رحمانيّه گردد.

ملاحظه مينمائيد که سنگستان بسبب اين که وطن حضرت رسول بود قبله آفاق گشت از جميع اقاليم روی بامّ القراء يعنی مکّه نماز ميگذارند اين در زمان حضرت معلوم نبود بعد بظهور رسيد. حال نيز آن قريه قدرش در انظار مجهول عنقريب واضح و مشهود گردد و بنيان الهی بلند شود و انوار عزّت ابديّه بر آن قريه بتابد آرزوی عبدالبهاء اين است که تو مظهر تأييد گردی تا هر روز آن کشور روشنتر گردد و جميع آن اهل قريه مشمول عنايت جليل اکبر شوند و عليک التحيّة و الثّناء. عبدالبهاء عباس