هُواللّه

ای نفوس مطمئنّه. ¹ جناب صبحی فيض اللّه در ستايش شما دردانه مدح و ثنا سفت و راز درون ميگفت که اين جان های پاک در جانفشانی بی باکند و در آستان عبوديت حضرت مقصود چالاک هر دم روی بخاک نهند و عون و عنايت از جمال قدم روحی لأحبّائه الفداء طلبند آرزوئی جز رضای حق ندارند وحرکتی جز در سبيل حقيقت نخواهند. متوکلّند و متوسّل مبتهلند و متشبّث. من نيز تصديق قول ايشان نمايم و شهادت ميدهم که از بندگان درگاهيد و جز ملکوت ابهی پناهی نخواهيد ولکن بايد روز بروز درين شئون ترقی نمائيد و حدّ توقف نداشته باشيد. زيرا بعد از وقوف نزول است مرغ پرواز مينمايد تا بحدّ وقوف رسد پس بنای تدنّی گذارد اميدوارم که پرواز شما درين اوج اعلی بی پايان و درين فضای جانفزا نامتناهی باشد و عليکم البهاء الابهی. ٢٤ صفر ١٣٣٨ حيفا عبدالبهاء عباس