هو الأبهی

ای قلب متعلّق بحبّ الهی، در اين ايّام دو مقام مشهود و دو مرتبه معروف و مشهور. يکی از اعلی علّيّين حکايت کند و ديگری از اصل سجّين. يکی جوهر توحيد است و ديگری اوساخ تحديد. رتبه اوّل مقام فنای در جمال مبارک است و اشتعال بنار محبّت جمال قدم. و جوش و خروش بذکر اسم اعظم و نسيان مادون او و نشر نفحات و اعلای کلمات او و رتبه ثانيه اشتغال بروايات و حکايت و قصص و اشارت و القاء شبهات در قلوب ضعيفه. اينقدر بدان که آنچه استماع کنی که غير از ذکر جمال قدم باشد مقصد اشغال بما لا يغنی است و غفلت از ذکر الهی. تو که هوشيار و بيداری و ايّامی در محضر ديدار جمال مختار بودی و مستمع خطاب حضرت پروردگار بايد احبّای الهی را چنان بنار موقده ربّانيّه مشتعل گردانيد که جز ذکر دوست از مغز و پوست بسوزاند. تو در ساحت اقدس مدّت مديدی که بودی سلوک و اخلاق و اطوار و اسرار و رفتار و گفتار آن جوهر انوار و حقيقت جامعه ساطعه از مطلع اسرار را مشاهده و استماع نمودی و روش و دهش آن سلطان آفرينش را ديدی بايد بجان بکوشی و بدل بجوشی تا کلّ را برضای مبارک دلالت نمائی و بر شريعه بقا هدايت کنی و بر نشر نفحات اللّه تشويق نمائی و بر انتشار آثار اللّه تحريص نمائی و البهاء عليک و علی کلّ ثابت راسخ علی عهد اللّه و ميثاقه الغليظ ع ع