هو اللّه

ای دو برادر پاک گهر، عموی مهر پرور چون باين کشور رسيد ياد آن دو برادر افتاد و خواهش اين نامه نمود ملاحظه نمائيد که چه قدر مهربانست که در اين سامان بياد آشنا و خويش افتاده و خود را فراموش نموده اين نهايت محبّت است و دليل بر فيض موهبت قدر اين مهربانی را بدانيد و همواره در تطييب خاطر او بکوشيد تا مظهر عون و عنايت حضرت احديّت گرديد و فائز بملکوت رحمانيّت. و عليکما التّحيّة و الثّنآء ع ع