ای سُرج اشراقی و در اوج سحاب ارعادی و ابراقی الحمد للّه منظور نظر عنايتی و مشمول بلحظات عين رحمانيّت، در آن بوم و بر از ابراری و در محافل مظهر اسرار، از رشحات ابر عنايت تر و تازه ئی و از نسيم حديقه رحمانيّت پر اهتزازی. حال وقت آنست چنان اشراق نمائی که حکمت اشراق را رونقی نماند و کشفيّون را کشف غطا فرمائيد بینصيبان را نصيب بخشی و بيگانگان را حسيب و نسيب فرمائی. تشنگان را بعين تسنيم دلالت نمائی و دوزخيان را بجنّت نعيم در آری اينست موهبت الهيّه و اينست عنايت سرمديّه اينست الطاف حضرت بهآءاللّه و اينست اعطاف ربّ اعلی و عليک البهآء الأبهی عبدالبهآء عباس