هو اللّه

ای عباد رحمن و اماء حضرت يزدان، هر چند آن بزرگوار بملکوت انوار پرواز نمود و شما را در اين دار بيقرار يادگار گذاشت محزون مباشيد، مغموم مگرديد، گريه ننمائيد، مويه مکنيد، زيرا در سايه جمال بيمثال بملکوت جلال عروج نمود و بپايه عرش ربّ کريم در آمد. اين موت نيست حياتست، اين وفات نيست نجاتست، اين فنا نيست بقاست، اين جفا نيست عين وفاست. تشنه سوخته بدريای رحمت بی‌ پايان رسيد و عاشق پر حرمان از هجران رهيد و بمعشوق رسيد در اينصورت شادی خوش است آزادی خوش است و عليکم التّحيّة و الثّنآء ع ع