هو اللّه

ايّها الخليل الابراهيم الجليل، چند روز پيش نامه‌ ئی نگاشتم و مانند غائب حاضر با تو صحبت داشتم و از مقامات معنوی کلمه‌ ئی بيان نمودم. حال چون بياران نامه نگارم باز بياد تو افتادم و بتحرير پرداختم تا بدانی که چه قدر بتو محبّت دارم. ای عزيز اين سرگشتهٔ سودائی و اين سرمست جام الهی را نهايت نشئه‌ ئی در سر و شوق و شوری در دل که بيان نتوانم همين قدر گويم که هيجان دل از امواج دريا بيشتر است. از خدا خواهم که در اين جوش و خروش همدم و محرم باشند تا کلّ از باد صبا که از مهبّ کبريا ميوزد مانند دريا موج زنيم اوج گيريم و فوج شويم و در عالم قلوب و نفوس بسلاح صلح اکبر و محبّت جمال کبريا و قوّت و برهان ملکوت ابهی و راستی و آشتی حصون قلوب فتح نمائيم و عليک التّحيّة و الثنّآء ع ع