هو الأبهی

ای سرمست باده موهبت رحمانی، شکر کن حيّ قيّوم را که بصراط مستقيم سالکی و بر منهج قويم ناهج. در ظلّ سدره ربّانيّه ساکنی و در سايه جناح عنقاء بيرق احديّت آرميده‌ ئی منظور نظر الطافی و مشمول لحاظ عنايت خفيّ الألطاف بر عهد و ميثاق نيّر آفاق ثابت و راسخی و بر پيمان و ايمان حضرت يزدان متشبّث و متوسّل. اين تأييد ملکوت ابهی است و اين توفيق از افق اعلی پس بشکرانه اين موهبت عظمی و اين منحه کبری بر خدمت امراللّه چنان قيام فرما که عقول و انظار حيران ماند و تحسين از ملکوت ذوالجلال رسد و ندای طوبی لک يا عبدی از افق تقديس بگوش هوش واصل گردد و احسنت احسنت يا من اخلص وجهه لی از هاتف غيب رسد. عند ذلک تنطق السنة المقرّبين بالثّناء عليک و تهتف افواه المخلصين بالدّعاء و البهاء عليک و علی الّذين انجذبوا بنفحات اللّه ع ع