هو الأبهی

ای مهتدی بنور هدايت کبری، خوشا حال تو که از شمال نفس و هوی بيمين روح و هُدی توجّه نمودی و از باديه جهل بشاطی بحر علم شتافتی و از مغرب نيستی بمشرق آفتاب هستی حقيقی خود را انداختی و پروردگار خويش را شناختی و علم علم برافراختی و پرده برانداختی و گريبان بمحبّت رحمن دريدی و خود را شهره آفاق ساختی و در ميدان عرفان تاختی و با معشوق حقيقی نرد عاشقی باختی چشم از جهان بدوختی و رمز ظهور و بروز آية اللّه الکبری آموختی و رخی بنار محبّت اللّه افروختی و از حرارت نار اللّه الموقده حجبات ملأ امکان را بسوختی هنيئاً لک ثمّ هنيئاً لک هذه المائدة الّتی نزلت من سماء موهبة اللّه و البهآء عليک ع ع