هو اللّه

ای هزار گلزار الهی، هميشه منظور نظر عنايت رحمانيّه بوده‌ ئی و مشمول الطاف سبحانيّه خواهی بود. در ايّام اللّه بابدع الحان در گلشن توحيد تغنّی فرمودی و بمدح و ستايش يزدان لب گشودی ياران رحمانی را سبب سرور و شادمانی بودی و محفل انس روحانيرا مطرب خوش آهنگ ملکوتی گشتی. الحمد للّه مظهر الطافی و منظور لحظات عين رحمانيّت پروردگار. در عهد و پيمان ثابتی و مانند جبال راسيه مستقيم و راسخ. همواره در مجامع عليا و محافل روحانی بستايش و ثنای جمال ابهی لب بگشا و بابدع انغام نغمه و آوازی بلند کن که روحانيان بشور و وله و انجذاب آيند و کلّ بنشر نفحات قدس مشغول گردند تا آوازهٔ شيراز بملکوت بی‌نياز رسد و صيت محبّت اللّه از آن اقليم در روی زمين منتشر گردد و عليک التّحيّة و الثّنآء ع ع