هُوالأبهی

اللّهمّ يا الهی هؤلاء عباد هديتهم الی معين رحمانيّتک و اوردتهم علی شريعة فردانيّتک و سقيتهم من منهل عذب سائغ فرات برحمتک و موهبتک. ای ربّ افتح عليهم ابواب التّقديس و اسکرهم من سلاف رحيق التّوحيد و اطربهم من نغمات طيور جنّة احديّتک يا معطی کلّ طالب من خزائن التّنزيه انّک انت الکريم و انّک انت الفضّال العظيم. ای ياران روحانی، نفوسيکه در اين عصر و قرن در ظلّ کلمه توحيد مبعوث شده‌اند حکم اشجار مغروسه در جنّت ابهی دارند لهذا بايد از فيض سحاب رحمتش چنان طراوت و لطافتی بيابند که چمنستان امکان را مزيّن و رشک گلزار و چمن نمايند و ثمر و اثر و برگ و گل و شکوفه اين اشجار کمالات عالم انسانی و فضائل و خصائل و تقديس و تنزيه معنوی و صوری و اخلاق رحمانی و ترقّيات عصريّه بُوَد. ع ع