هُوالأبهی

ای مشتاق مطاف ملأ اعلی، ناله و فغان از نيران هجران و حسرت و حرمان بسمع اين مشتاقان رسيد و قلب از انعکاسات تحسّرات و تأثّرات چون طير مذبوح مضطرب گرديد و نزديک بخفقان رسيد که آن طير فراق بر شاخسار اشتياق بچه احتراق آغاز حنين و انين نموده که مجامع قلوب را پريشان نمود و محافل نفوس را بآه و فغان آورد ولی صد شکر جمال قيّوم و مليک مقصود را که آن بلبل وفا را بنفحات قدس چنان منجذب فرمود که در جميع احوال متوجّه بملکوت ابهی و مأنوس بآثار جبروت اعليست فوراً شما را احضار مينموديم ولکن چون خدمت جناب افنان حضرت آقا سيّد احمد تعلّق باين عبد داشته لهذا حضور آنجناب بعد از رجوع ايشان مقرّر و البهاء عليک و علی کلّ ثابت راسخ علی عهد اللّه و ميثاقه العظيم ع ع