هُوالأبهی

ای دو بنده حقّ، مکتوب عمومی باحبّای الهی در اسکندريّه مرقوم شد و در مسوّده اسم جميع مذکور. لکن کاتب اسم شما را فراموش نموده هميشه مذکور بوده و خواهيد بود اين قصور کاتب است نه فتور عبدالبهآء باری از فيض قديم و لطف کريم اميدوارم که هميشه چون جبل باذخ بر امر الله ثابت و راسخ باشيد و همواره بعبوديّت آستان مقدّس پردازيد تا مُستغنی از سلطنت من علی الارض گرديد زيرا سلطنت جهان بی بنيان است ملاحظه نمائيد که امپراطوری ويکتوريا چگونه بکلّی پيچيده و منطوی شد امّا عبوديّت بندگان الهی سلطنت ابديست و بمرور و دهور شعله‌اش افروخته‌ تر گردد و شعاعش روشن‌ تر شود. دقّت نمائيد که در دو هزار سال پيش نفسی يک نَفَسی للّه کشيده و هر چند منقطع از اين عالم و جميع شئونش بوده ولی در نقطه تراب نيز عَلَمش بلند است فاعتبروا يا اولی الالباب و عليکم البهآء ع ع