هُوالأبهی-ای بهاء ابهی، ای شمس حقيقت ملأ اعلی، ای نيّر…

عبدالبهاء
اصلی فارسی

هُوالأبهی

ای بهاء ابهی، ای شمس حقيقت ملأ اعلی، ای نيّر اعظم ملکوت غيب اخفی، اين بندگان الوارت شيفته روی تواند و آشفته موی تو سرمست جام تواند و می پرست ميکده مدام تو بسته دام تواند و مرغ شباهنگ بام تو گلهای چمن تواند و سبزه جويبار گلشن تو تأييد و توفيق بخش که در راه محبّتت جانفشانی نمايند و در ظلّ عنايتت کامرانی. ای يزدان مهربان توانائی ده تا بخدمت امرت قيام نمايند و بينائی بخش تا اسرار احديّتت کشف کنند قوّت نطق عنايت کن تا بثنايت مشغول گردند و در ظلّ الطافت محفوظ ع ع


منابع