هُوالأبهی

ای مخمور باده رحمانی، فضل حضرت ربّ جليل را ملاحظه فرما که چه قدر عظيم است و جودش چه قدر بديع که اين عبدالبهاء در اين وقت که شمس سما آفل و انجمن گروه مختلف حافل خامه برداشته و روی از کلّ برتافته و بياد تو مشغول گشته ای يار معنوی از الطاف الهی اميدوارم که چون شمع برافروزی و حجبات جميع احزاب بسوزی و چون ستاره افق عزّت بدرخشی و دليل هر عليل شوی و هادی سبيل هر گمگشته ذليل آتش عشق الهی روشن کنی و شعله‌ ئی در بُن و بنگاه اين عالم زنی ابواب فتوح بگشائی و روح مبذول داری. ای دوست حقيقی اگر بدانی در اين بساط چه قدر عزيزی البتّه پر برآری و پرواز کنی و البهاء عليک ع ع