هُوالأبهی

ای منجذب بنفحات اللّه، چنديست که نغمه ئی از آن حمامه حديقه وفا استماع نگرديد و نفحه‌ ئی از آن بوستان صفا استشمام نشد و حال آنکه ما را هميشه کمال انتظار است که حوادث مسرّه از آن شطر وارد گردد و اخبار مفرّحه استماع شود چه که قلوب بمنزله رياضست و خبرهای خوش ياران الهی چون نسيم صبحگاهی و خبر خوش مژده اشتعال است و بشارت نشر نفحات و نسمات اگر بدانی خاطرت در اين بساط چه قدر عزيز است البتّه بال و پر انبساط بگشائی و از اين رباط هزار در بآشيان ملکوت انور پرواز نمائی و چنان بطرب آئی و نعره يا بشری وا بشری برآری که ولوله در ملأ اعلی اندازی و جهانيرا بنار محبّت اللّه بسوزی و چون سراج روشن برافروزی.

باری آنجناب بايد در تبريز شور‌انگيز گردند و رستخيز برآرند و شير و شهد آميز شوند يعنی شير عرفانرا با شهد محبّت جمال رحمن بياميزند و غذای روح بديع بجميع مبذول داريد تا آن خطّه و ديار بفيوضات پروردگار گلزار وحدت گردد و لاله زار معرفت شود حضرت والا وليعهد عدالت مهد الحمدلله بجميع رعّيت مانند پدر مهربانند قدر اين نعمت را بدانيد البّته دائماً تأييدش را از درگاه احديّت بخواهيد و البهاء عليک ع ع