هُواللّه

ای بنده ثابت حقّ، هر چند از غمام بلا باران جفا پی در پی رسيد بساط محنت گسترده گشت بزم امتحان آراسته شد جام افتتان دور زد و ياران سرمست آن باده گشتند و معرض شدائد و آلام گرديدند ولی اين عبد در هر بلائی شريک و سهيم بود و در زاويه مصائب و رزايا مقيم. محزون مباشيد مغموم مگرديد هر چه پيش آيد البتّه آن بايد و شايد. يعنی از لوازم ثبوت بر محبّت اللّه است و از فرائض مقدّره بر احبّآء اللّه ايّام در گذر است و حوادث ليل و نهار ممتدّ و مستمرّ کائنات کلّ هدف تير قضا و مورد انواع جفا زيرا عالم امکان معرض تغيير و انقلابست و لابدّ از حدوث مشقّت و عذاب. فرق در اينجاست که کلّ در سبيل هوی مَعْرض بلايند و ياران در راه هدی مورد تير جفا آن بی ثمر است و اين نتائجش مانند دُر و گهر پس شکر کن خدا را که در سبيل هدی مورد جفا گشتی و از فضل بيمنتهی اميد اهل وفا چنانست که اين بلا سبب عطا شود و اين محنت وسيله منحت کبری و موهبت عظمی شود و عليک التّحيّة و الثّنآء ع ع