هُواللّه

ای بنده جمال ابهی، آنچه مرقوم نموده بودی ملاحظه گرديد. بشارت روح و ريحان احبّا را داده بودی سبب سرور روحانی گشت که الحمدللّه احبّای خوی خلق و خوی روحانی دارند و روی نورانی و قلب رحمانی بجان جانفشانی خواهند و بقربانی شادمانی جويند از حيات اين جهان فانی گذشتند و دل بجهان الهی بستند و از قيود ماسوی اللّه نجات يافتند و حيات ابديّه خواستند نار محبّت اللّه بايد چنان در صدور شعله زند که از متاع غرور بيزار کند از خواب غفلت بيدار نمايد و چنان هشيار نمايد که سلطنت آفاق را محنت بينند و صدر جلال را مشقّت دانند و صفّ نعال را در سبيل الهی مسَنَد عزّت شمرند چون باين مقام رسند آزاد شوند و بی نياز گردند انسان تا باين مقام نرسد از امتحان و افتتان رهائی نيابد. از خدا خواهم که کلّ در اين سبيل مستقيم گردند و در راه محبّت اللّه عذاب جحيم را جنّت نعيم شمرند. اخوان آقا مشهدی اسمعيل جناب کربلائی محمود و جناب حاجی محمّد آقا اذن حضور دارند امّا در موسم حجّ و قصد زيارت کعبه نمايند و عليک التّحيّة و الثّنآء ع ع