هُواللّه

ای مشتعله بنار محبّت اللّه، مضامين نامه که بجناب اسم اللّه مرقوم نموده بوديد جميعاً مفهوم شد از عدم فرصت مختصر مرقوم ميشود. بجناب حاجی نصراللّه در نهايت اشتياق تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار سؤالی که نموده بودند عدم ذکر در الواح الهی نفس جواز است زيرا منهی از نصوص استنباط ميشود.

و امّا مسئله ثروت و غنا مقصود غنای حقيقی است و ثروت ملکوتی و اين فيض ابديست که در يوم يغنی اللّه من سعته شامل گردد و کامل شود و اين مختصّ باحبّای الهی است و امّا ثروت ناسوتی جميع امم در آن مشترک يعنی در سائر طوائف نيز غنيّ دنيوی موجود با وجود اين اگر نفسی غنيّ شاکر و باذل باشد البتّه مقبول و محبوب. چنانچه در الواح الهی مذکور اذا وجدنا آثرنا و اذا فقدنا شکرنا.

در خصوص جناب حاجی سيّد علی محمّد مرقوم نموده بوديد. اين عبد نهايت محبّت بايشان داشته و بعد از هجرت از بادکوبه نامه ئی نيز بايشان نگاشته و حال نيز بنوع مزاح خدمت ايشان عرض ميشود ليس هذا اوّل قارورة کسرت فی الاسلام ايشان اگر توپ افلاس زدند من نيز گاه گاهی شيپور افلاس در نهايت اهتزاز ميزنم. البتّه نبايد محزون و مکدّر باشند و بايد بشغل و عملی پردازند و اين عبد از درگاه الهی طلب عون و عنايت مينمايم که برکتی حاصل شود و مشقّات ماضيه فراموش گردد. جناب آقا سيّد صادق را از قبل من تحيّت پر اشتياق ابلاغ داريد و عليک البهآء الأبهی ع ع