هُواللّه

ای مهتدی بنور هدی، جناب ميرزا حيدر علی زبان بستايش تو گشودند و طلب نگارش اين نامه نمود. که جناب قصّاب منجذب ربّ الارباب گرديده و مشتعل بنار محبّة اللّه شده يعنی قصّاب مستحقّ خطاب شده من نيز از اين ستايش محظوظ شدم و از اين نگارش مسرور گرديدم. از خدا خواهم که چنان گردی که خود خواهی و مظهر اين بيت گردی خلقت مُبرّاً من کلّ عيب کانّک قد خلقت کما تشآء. جناب آقا عليرضا را از قبل من تحيّت و ثنا تبليغ نما اميد وطيد است که برضای الهی برخيزد و شور و ولهی انگيزد و بر مشام روحانيان مشک و عنبری بيزد و عليک التّحيّة و الثّنآء ع ع