هُو اللّه

ای امآء الرّحمن، از الطاف و عنايت جمال قدم روحی له الفدآء اميد است که هر يک از آن امآء الرّحمن بنار موقده الهيّه چنان شعله برزند که بحرارت محبّت اللّه جهانی را روشن نمايد و بنطق فصيح و لسان بليغ و تأييدات روح القدس چنان از جوهر تبيان بيان نمايد که فصحا و حکما و عرفای من علی الأرض حيران بمانند و ليس ذلک علی اللّه بعزيز. ای امآء اللّه، توجّه بملکوت ابهی نمائيد و انقطاع از ما سوی. تشبّث بذيل تقديس کنيد و توسّل بعهد و پيمان ربّ مجيد. شما اوراق سدره هدايتيد و اثمار شجره عنايت، در ظلّ کلمه توحيد مستظلّيد و در بحر موهبت حضرت احديّت. عين رحمت ناظر بشماست و سحاب مرحمت فائض بر شما. تجلّی غفور است که چون شعله طور است موج عظيم است که از بحر قديمست نسيم عنايت است که از مهبّ لطف حضرت احديّت است. رشحات ابر احسان است که در نزول است طفحات حياض رحمن است که در ظهور و بروز است. پس همّتی نمائيد تا از فيض ملکوت محروم نگرديد و در ظلّ کلمه رحمانيّت محشور شويد و در فضای حبّ و عشق جمال قديم و نور عظيم اسب برانيد تا گوی سبقت و پيشی را از ميدان بربائيد و البهآء عليکنّ يا امآء اللّه ع‌ع