هُو اللّه

ای امآء رحمن، الحمدلله ورقات سدره رحمانيّتيد و ازهار حديقه هدايت و روحانيّت از چشمه حيوان نوشيده‌ايد و از مآء معين و عين تسنيم ايقان نشو و نما نموده‌ايد. حال بايد همواره بنسيم موهبت از مهبّ عنايت در اهتزاز و حرکت آئيد و يوماً فيوماً طراوت و لطافت و روحانيّت تازه حاصل نمائيد تا جنّت ابهی را بنفحات قدس بيارائيد هر يک آيت موهبت شويد و نار موقده هدايت. شب و روز بذکر جمال ابهی ملأ اعلی را محظوظ و مسرور کنيد و بنعره يا بهآء الأبهی ملائکه سما را مشعوف و ممنون نمائيد از شعله محبّتش دمی خمودت نجوئيد و از ياد جمالش نَفَسی فراغت نخواهيد. ای اماء رحمن و کنيزان جمال ابهی، آيا ميدانيد در چه عهد و دوريد و در چه قرن و عصر اين دور حضرت کبرياست و اين قرن عصر جمال ابهی يا بشری يا بشری يا طوبی يا طوبی يا فرحا يا فرحا يا سرورا يا سرورا من هذه الموهبة الکبری و من هذه المنحة العظمی قد اشرقت انوارها علی الأرض شرقها و غربها و انتشرت نفحاتها علی الآفاق جنوبها و شمالها و عليکنّ التحيّة و الثّنآء ع‌ع