هُو الابهی

ای ورقه موقنه، غفران مادر خواهی و آمرزش آن مغفوره جليل اکبر جوئی. ای امة الله، چون آن ورقه متصاعده منتسب حضرت اسم اللّه الاصدق شهيد مجيد بود و در ظلّ کلمه وحدانيّت مقرّ داشت و بآتش محبّت دلبر ابهی روحی لعتبة المقدّسة الفداء مشتعل بود البتّه در بحر غفران مستغرق است و در فردوس عفو و احسان مخلّد رويش بنور رضا روشن است و خُويش چون مشک و عبير منتشر در آفاق کرم. مطمئن باش و راحت که سر‌مست جام عنايت است و مسرور از الطاف حضرت احديّت و البهآء عليک و عليها ع‌ع