هُو الابهی

ای امآء رحمن و ورقات سدره عرفان، شکر کنيد حضرت مقصود را که در کور بديع بوجهی نورانی و قلبی رحمانی و حقيقتی وجدانی و کينونتی روحانی در ظلّ کلمه الهی محشور شديد و بفيض اعظم محيی عالم مؤيّد و مشرّف گشتيد و انوار مبين را از صبح يقين مشاهده نموديد و در گلشن معرفت اللّه با رُخی روشن داخل شديد. آنچه را طلعات قدس و ورقات سدره اُنس آرزو می‌ نمودند شما رايگان يافتيد و رخ از غير حقّ تافتيد و محبوب خويش را شناختيد و بکوی دوست شتافتيد و لمثل هذا الرّبّ الجليل يرتفع صوت التّسبيح و التّهليل و لهذا الجمال المُنير يليق التّحميد و التّوحيد وحده لا شريک له فی عزّه و سُلطانه و قدرته و عظمته و برهانه. انّا کلّ عباده و ارقّائه و نستنصر من ملکوته الابهی جنوداً لن تروها و نبتهل علی تراب الذّلّ و نتضرّع فی ساحت الفقر و الفنا ربّ ايّدنا علی عبوديّة باب احديّتک بقدرتک المحيطة علی الأشياء انّک انت الکريم الرّحيم ع‌ع