هُو اللّه

ای امآء جمال ابهی، کنيزان آن يار مهربان عزيزانند و اليوم زبان پاکان در بارگاه قدس بستايش کنيزان جمال مبارک ناطق حتّی پرده نشينان حجاب عزّت حسرت و غبطه ميبرند و طوبی لهنّ و بشری لهنّ بر زبان ميرانند. از وجد و سرور چون طيور شکور در حدائق قدس بثنای ربّ غفور زبان بگشائيد و بگوئيد و بسرائيد پاک يزدانا خداوند مهربانا شکر ترا که اين امآء را عزيز نمودی و اين ناچيزانرا تاج موهبت بر سر نهادی دَرِ بخشايش گشودی و رُخ بنمودی و دلها بربودی ای ربّ ودود ستايش نتوانيم و از عهده نيايش برنيائيم عاجزيم و ناچيز قاصريم و بی‌تميز ولی روی تو جوئيم سوی تو پوئيم ثنای تو گوئيم اسير زنجير محبّتيم و دستگير امير کشور موهبت شکر ترا که شهد و شکّر بکامها ريختی و اين کنيزانرا کامياب نمودی الحمد لک و الشّکر لک و الفضل لک و الموهبة منک انّک انت المقتدر العطوف الرّؤوف ع‌ع