هُو الابهی - ای امة البهآء، هر چند مدّتيست که خبر و…
هُو الابهی
ای امة البهآء، هر چند مدّتيست که خبر و اثر انجذاب باين ديار از آنورقه پر التهاب نرسيده ولی عبدالبهآء در نهايت اشتعال بنار محبّت اللّه بذکر شما مشغول. زيرا مواهبی از ملکوت يزدان در حقّ آن خاندان و دودمان مقدّر گشته که تصوّر نتوان. چه که پرده امتحان را بشعله ئی سوختند و در انجمن پيمان رخی افروختند. آيات ميثاق را در مجمع نساء آفاق با نغمه و ترانه و چنگ و چغانه بنواختند دمبدم ذکرتان در اين انجمن رحمانی وِردِ زبان امآء رحمن. لهذا بايد جوش و خروشتان هر دم بگوش ملأ اعلی برسد و جذب و وله تان بآستان ملکوت ابهی واصل گردد و بسرور و حبوری محشور گرديد که فرح و نشاطش سرايت بقلوب امآء آفاق نمايد. ورقه منجذبه والده را تکبير ابدع ابهی ابلاغ نمائيد و بفضل عظيم بشارت دهيد و همچنين ورقه موقنه امة اللّه همشيره را بالطاف الهيّه مستبشر گردان و کذلک اخوان پر وفا را از قبل اينعبد کأس عطاء بنوشان و نهال نو رسيده باغ هدايت يعنی نجل امجد را محامد و قصائد بديع بياموز بلکه روزی در محفل مشتاقان بخواند. جناب نصر الهی را بگو کو آن ساز و نوازت و کو آن نغمه و آوازت تو از آنجا بخوان تا ما در اين جا بشنويم. زيرا اگر اصوات نرسد اهتزاز اوتار معانی بسمع ياران الهی درنيايد و البهآء عليکم و عليکنّ مستمراً من الملکوت الأبهی يا عباد اللّه و امآء الرّحمن ع‌ع