هُو الابهی

ای امة الله، الآن در کاشانه جناب زين حاضر و بمجرّد دخول ذکر آن امة اللّه را از زبان پاک جاری نمودند و خواهش اين نگارش فرمودند اين عبد نيز قلم برداشته و فوراً اين نميقه نگاشته که ای ورقه موقنه، چشم بگشا و ديده سائر امآء الرّحمن را باز کن و بافق ملکوت توجّه نمائيد و هر تأييد و توفيقی را از فضل و عنايت جمال مبارک روحی لأحبّائه الفداء بطلبيد قسم بآن روی منوّر و خوی معطّر و موی مشکبوی که فيوضات مقدّسه‌ اش از ملکوت غيب چون غيث هاطل است. اگر نفسی ثابتاً علی عهده و ميثاقه چه ذکور چه اناث قيام بر نشر نفحاتش نمايند بجنود ملکوتش موفّق و مؤيّد گردد. پس تو در انجمن امآء اللّه چنان بآتش عشق دلبر الهی بر‌افروز که محفل را آتشخانه نمائی و مجلس را آذرکده و البهآء عليک و علی جميع اماء اللّه ع‌ع